سلام آقای دکتر. من در دوره های TA و خودشناسی شرکت کردم و مقداری راجع به بحث های والد ، بالغ و کودک خوندم . اینکه ماهیتشون چیه و چه تاثیرهایی تو روند زندگی میذارن. در مورد خودم علاقه دارم که این بحث شفاف شه. ببینم تا چه حد تحت تاثیر هرکدوم هستم و چه تغییراتی میتونه بهم بیشتر کمک کنه . میخواستم بدونم که میتونم در این مورد از شما کمک بگیرم ؟ و اینکه چه میزان هزینه داره این فرآیند. ممنون.
21 اسفند 1395
سلام..شما در مورد درمان بر اساس TA سوال دارید..متاسفانه من با این تکنیک رواندرمانی نمی کنم..
با سلام و عرض خسته نباشید . من روند زندگیم به گونه ایه که یک سری الگو تو زمینه های مختلف دارم و تو هر مسیری عینا مطابق شیوه ای که الگوم میگه حرکت میکنم . مثل تحصیل ، روابط اجتماعی ، تخصص کاری و … و نظرات شخصیه خودم که گاها اختلاف داره با مسیر هایی که الگوی من بهم میگه رو اعمال نمیکنم. اینجوری از نظر روانی آسوده ام که نتایج کار اگه موفق بود به نفع رزومه ی منه و اگه ناموفق بود کسی هست که تقصیر را به گردنش بیندازم . اما این حس رو دارم که خودم در شکل گیری مسیر زندگیم نقشی ندارم. آیا استفاده بیش از حد از تجربه های دیگران درست است؟ آیا افرادی که مثل من این کارو میکنن و موفق هم میشوند مسیر درستی رو انتخاب کردن؟ یا این شیوه مشکل دارد و نیازمند اصلاح است؟ با تشکر
9 اسفند 1395
سلام..به عنوان یک معیار کلی اگر در فرایند کار و شغل و روابط بین فردی مشکلی ندارید،از عمده ی اوقات زندگی لذت میبرید و رنج و ناخوشی عمده ای ندارید درواقع از سلامت روان برخوردارید..
در غیر اینصورت با درمانگری حرفه ای مشاوره کنید..
با سلام و عرض خسته نباشید . آقای دکتر من در کودکی چند بار برای گرفتن حقم درگیر شدم و هربار کتک خوردم. بعد اون انواع ورزش های رزمی مثل کشتی تکواندو و … را رفتم و الان در سن 24 سالگی وضعیتم به گونه ای است که به شدت از دعوا و درگیری میترسم . و این باعث دو چیز شده . اول اینکه حقم رو خیلی جاها جرات نمیکنم بگیرم و حتی حرف هم در موردش نمیزنم چون میترسم به درگیری منجر شه و این عذابم میده و دوم اینکه باعث شده شخصیت خنثی و بدون اعمال نظری داشته باشم که با توجه به اینکه شغلم مدیریتیست باعث مشکل شده برای من . آیا شما پیشنهادی برای حل این مشکل دارید ؟
9 اسفند 1395
سلام..پیشنهاد من انجام رواندرمانی بین فردی با تمرکز بر جرات مندی یا assertiveness است..
در عین حال آموختن مهارت های اجتماعی و حل مسئله هم به شما کمک میکنه که آنهم در چارچوب رواندرمانی انجام خواهد شد..
دختری 25 ساله ام. به شدت احساس نا امیدی دارم. اکثر اوقات خسته و کم خوابم و بی دلیل گریه میکنم و به همون سرعت هم میتونم خوشحال بشم. نميدونم اینا علائم افسردگیه یا نه؟ فقط میدونم بعضی وقتا از استرس و ناراحتی نميدونم چی کار کنم. لطفا راهنماییم کنید. البته یه مدت مشکل هورمونی داشتم داروهای هورمونی زیاد مصرف کردم.
7 اسفند 1395
سلام..این حالات ممکن است ناشی از اختلالات هورمونی باشد مخصوصا بیماریهای تیروئید و غدد جنسی.. اگر این تغییرات در روحیه ی شما سبب اختلال در کار و یا رنج زیاد برای شما میشوند پیشنهاد میکنم به روانپزشک یا روانشناس بالینی مراجعه داشته باشید..
سلام ، اگر دختری به خود ارضائی عادت داشته باشد چه عواقبی از نظر جسمی و روانی در انتظارش خواهد بود؟
7 اسفند 1395
سلام..این موضوع کمی چالش برانگیز است..به لحاظ علمی رفتار خودارضایی بیمارگونه نیست مگر وقتی که به صورت یک الگوی اجبار و تکرار دربیاید..
به لحاظ فرهنگی و مذهبی هم ممکن است بار روانی و احساس گناه ایجاد کند.. پیشنهاد میکنم با رواندرمانگر حداقل یک جلسه مشاوره در این مورد داشته باشید..
دختری 15 ساله دارم که به شدت رفتارش شبیه پسران است و از زن بودن به شدت ناراضی هست .علت این افکار چی هست و آیا راه حلی داره ، اگر کنترل نشه ممکنه بعدا به مشکل بوخوریم باهاش ؟
7 اسفند 1395
سلام..اگر الگوی قالب رفتاری فردی که ظاهر دخترانه دارد خلاف جنسیت اش باشد حتماً باید معاینه توسط متخصص انجام شود..پیشنهاد میکنم فرزندتان توسط روانپزشک معاینه شود
جناب دکتر من 12 جلسه نیم ساعته تحت مشاوره یکی از همکاران شما بودم و ایشون بعد از جلسه دهم گفتن باید سگ یا گربه درمانی بشم ، آیا همچین چیزی واقعیت داره ؟ ایشون خیلی واضح میگفتن که باید گربه یا سگ بخری اونم از گربه ها و سگ هایی که ما بهشون آموزش دادیم
1 اسفند 1395
سلام..این روند همه چیز درمانی که الان در مملکت ما و تا حدودی در خارج ایران مد شده نه علمی است نه اخلاقی..مطلبی در این مورد نوشته ام که در سایت قابل مطالعه است با نام “تجارت در سلامت روان”
پیشنهاد من اینه که اگر قرار است رواندرمانی بگیرید از نوع علمی و معتبرش باشه…
سلام و عرض ادب ، جناب دکتر من بسیار حسابگر هستم و این موضوع اطرافیان من رو اذیت میکنه و همه میگن خسیس هستی ولی من فقط با حساب و کتاب زندگی میکنم ، آیا من مشکلی دارم؟
1 اسفند 1395
سلام..اگر این حسابگری سبب ایجاد اختلال در روابط شما و دیگران شده باید بهش توجه ویژه بشه..
پیشنهاد من رواندرمانی شناختی است..
سلام آقای دکتر من بعد از یک رابطه احساسی نا موفق که 4 سال طول کشید و به هم خورد به دلیل دروغ های بیش از حد دیگه نمیتونم با کسی ارتباط برقرار کنم و حتی نمیتونم جنس مخالف رو تحمل کنم آیا باید داروی خاصی مصرف کنم یا مشاوره کفایت میکنه ؟
1 اسفند 1395
سلام..میشه به شما حق داد که احساس ناکامی و سرخوردگی داشته باشید اما به نظر میرسه که زندگی رو باید ادامه بدید و سهمتون رو از زندگی بگیرید..با این شرایطی که توضیح دادین اینکار کمی مشکل شده..پیشنهاد من رواندرمانی حمایتی توسط روانپزشک یا روانشناسه..
من خانم 35 ساله هستم که همسرم رو خیلی دوست دارم ولی اون پایبند خانواده نیست و حتی یک بار هم جدا شدیم و دوباره با هم ازدواج کردیم ولی به دلیل پایبند نبودن ایشون باز هم جدا شدیم و الان فقط با هم هستیم و من نمیتونم ترکش کنم چون خیلی دوسش دارم ولی این موضوع که اون مال من نیست واقعا اذیت کننده هست و من روز به روز شکسته تر و خسته تر میشم حتی 2 بار هم تا به حال خودکشی کردم ، پیش چند تا مشاور رفتم و باز هم به نتیجه مطلوب نرسیدم ، اونا میگن باید ترکش کنی و زندگی جدیدی رو شروع کنی ولی من نمیخوام ترکش کنم ، میشه راهنمایی کنید ؟
1 اسفند 1395
سلام..به نظر میرسه که شما گیر کردید بین دوست داشتن و دوست نداشتن یک آدمی که در زندگیتون هست..این حالت خیلی آزار دهنده است..اگر قرار باشه مشاوره ای به شما داده بشه باید در مسیری باشه که شما رو توانمند کنه تا بتونید تصمیم مهمی رو بگیرید.. مشاوره هایی که تا حالا گرفتین ظاهراً در جهت دادن توصیه به شما بوده(اکثر مشاوره های اینروزها متاسفانه به همین شکل انجام میشوند که مشاور و درمانگر دستور میدهد و توصیه و نصیحت می کند)
پیشنهاد من اینه که رواندرمانی ای بگیرید که شما رو جرات مند کنه برای انتخاب راهی که کمتر رنج و ناراحتی داشته باشه..
آقای دکتر من دختر 29 ساله ای هستم که یک ازدواج ناموفق داشتم ، 2ماه از طلاق میگذره و من به شدت احساس تنهایی و افسردگی میکنم چندبار هم با چندتا مشاور صحبت کردم ولی نتیجه نگرفتم ، چه قرصی بخورم ؟
28 بهمن 1395
شما در مرحله ی سوگ ناشی از شکست در ازدواج هستید.. رواندرمانی مناسب شما از نوع حمایتی است..متاسفم که مشاوره ها نتونستن کمک کنند.. شاید دارودرمانی هم لازم باشه که به معاینه احتیاج داره..در عین حال برای دراز مدت پیشنهاد من رواندرمانی حمایتی و بین فردی است..
سلام وقت بخیر ، من دختر 23 ساله ای هستم که به شدت از ارتباط با جنس مخالف وحشت دارم و نمیتونم هیچ ارتباطی برقرار کنم ، هیچ گذشته ی بدی هم ندارم و خانوادم هم مشکلی با ارتباط با پسر ندارن ولی اصلا حتی نمیتونم فکرش رو بکنم که بخوام دست یک پسر رو بگیرم یا بخوام نزدیکش باشم ، حتی توی تاکسی هم همیشه پول 2 نفر رو میدم که کسی کنارم نشینه ولی در ارتباط با هم جنس خودم این مشکل رو ندارم و اتفاقا از نزدیک شدن بهشون خیلی خوشم میاد و حتی دوست دارم لمسشون کنم و ببوسمشون ولی در مورد پسرها نه. من مریضم ؟
28 بهمن 1395
کمی سخت میشه بدون معاینه ی حضوری تشخیص برای شما مطرح کرد..پیشنهاد جدی دارم که شما با درمانگر ملاقات حضوری داشته باشید..
سلام آقای دکتر من پسر 28 ساله ای هستم که به شدت احساس 2 قطبی بودن توی خودم احساس میکنم و در مواردی شاد و خوشحال و چند لحظه بعد کاملا نا امید و بی انگیزه هستم ، یه وقتایی خیلی دوست دارم دور و برم شلوغ باشه و وقتی شلوغ میشه دیگه نمیخوام شلوغ بشه یا در رفتارهای اجتماعی یه روز خوب خوبم و یه روز بد و بی حوصله ، امید به زندگی و امید به آینده هم یک روز خوب و یک رو کاملا نا امید و افسره ، باید دارو مصرف کنم ، تا به حال هم به رونپزشک مراجعه نکردم چون فکر میکنم آخرش میخواد 4 تا کلمه حرف بزنه و یه مشت دارو بده و تا آخر عمر من رو معتاد خودش بکنه.
28 بهمن 1395
به نظر میرسه که شما خودتون هم تشخیص رو گذاشتین و هم درمان رو مشخص کردین!! پیشنهاد من اینه که به درمانگر مراجعه داشته باشید.. در مورد درمان،همیشه روانپزشک دارو تجویز نمیکنه شاید لازم باشه رواندرمانی غیر دارویی بگیرید..
سلام آقای دکتر میشه راهنمایی کنید ؟ ، من خیلی درگیر کار هستم و این بیش از حد کار کردنم گاهی باعث اصبانیت شدید و پرخاشگری میشه و باعث شده افراد از من فاصه بگیرن ، چیکار باید بکنم ؟
27 بهمن 1395
با این شدتی که شما کار میکنید عملاً شما در خدمت کار هستید..پیشنهاد میکنم مشاوره ی حضوری از یک درمانگر حرفه ای بگیرید
سلام من توی کارها وتصمیم گیری هام دچار مشکل میشم.گاهی اوقات خیلی عجولانه است ، راهکاری هست ؟
27 بهمن 1395
اگر این عجله سبب دردسر و اختلال در کارکرد شما میشه لازمه که با یک درمانگر حرفه ای (روانشناس یا روانپزشک) ملاقات نمایید..
